Już niewielka ilość alkoholu wpływa na zachowanie człowieka. Układ nerwowy cierpi za każdym razem, gdy spożywa się coś mocniejszego. Wypicie kilku kieliszków wina, piwa czy innych napoi zmniejsza zdolność do jasnego myślenia, prawidłowego oceniania sytuacji, powoduje problemy z koordynacją wzrokowo-słuchową, ruchową oraz pogarsza sprawność motoryczną. Błędnie uważa się, że spożywanie alkoholu zwiększa sprawność układu nerwowego.
Jakie są fazy i typy alkoholizmu? Jak organizm reaguje na różne ilości alkoholu we krwi? O tym powiemy w poniższym artykule.
Czym jest alkoholizm?
Spożywanie alkoholu, czasem także w celu uniknięcia złego samopoczucia, wynikającego z odstawienia, będącego skutkiem okresowego picia, określa się mianem „choroby alkoholowej” lub „uzależnienia od alkoholu”.
Choroba pierwotna to taka, która powoduje rozwój innych chorób. Innymi słowy, osoba, która ma alkoholizm, prawdopodobnie rozwinie inne choroby, jeśli nie będzie leczona. Jest to więc choroba śmiertelna. Jednak jest bardzo niewiele aktów zgonu, które wymieniają alkoholizm jako powód czyjejś śmierci – zazwyczaj jest to cielesny objaw alkoholizmu, taki jak marskość wątroby. Alkoholizm jest chorobą i należy ją leczyć, jak każdą inną śmiertelną chorobę, niestety zazwyczaj traktuje się ją moralnie.
Fazy uzależnienia od alkoholu
Mimo, że skutki działania alkoholu są odczuwane w sposób niepowtarzalny przez osobę go spożywającą, oprócz pewnych typowych objawów istnieją wyraźne etapy, które można rozpoznać.
Faza wstępna
Trwa od kilku miesięcy do kilku lat. Na tym etapie spożywanie alkoholu sprawia dużą przyjemność osobie pijącej i wprowadza w euforię, po wypiciu ma lepsze samopoczucie, sięga więc po alkohol coraz częściej. Wzrost tolerancji na alkohol jest sygnałem ostrzegawczym, że uzależnienie jest lub może być możliwe.
Faza ostrzegawcza
W tej fazie wzrasta zainteresowanie alkoholem i tolerancja na niego, co powoduje, że pijący pragnie go coraz więcej; wzrasta jego łaknienie. Podstawowym objawem tej fazy jest to, że pijący zaczyna więcej myśleć o alkoholu, pije go z powodów zawodowych i towarzyskich, a jego myśli skupiają się na jego spożyciu.
Kiedy pijący zaczyna planować swoje picie, alkohol staje się istotnym, znaczącym aspektem życia; chce, aby alkohol zawsze był blisko. Nie jest to już tylko okazjonalne, towarzyskie spożycie drinka lub dwóch win wieczorem. Charakterystyczną rzeczą w tej fazie jest to, że po wypiciu alkoholu pojawia się ulga.
Faza krytyczna
Świadome sięganie po alkohol rano jest przejściem między fazą ostrzegawczą, a fazą krytyczną. Kac jest normą. Niezdolność do kontrolowania spożywania alkoholu staje się kluczowym objawem fazy krytycznej. Pijący tak naprawdę nie ma ochoty się upijać, ale będzie to robić, dopóki się nie upije lub nie skończy mu się alkohol. Osoby w fazie krytycznej mają problemy zawodowe, w pracy i w rodzinie. Najbardziej mylące w tej fazie jest to, że często dochodzi do okresów abstynencji, po to by podratować zdrowie, uspokoić rodzinę, niejako podbudować swoją pozycję zawodową. Osoby w fazie krytycznej piją ciągami.
Faza przewlekła
Faza ta trwa do śmierci. Wraz z początkiem fazy osoba pijąca traci wszelką kontrolę nad piciem; staje się ono coraz dłuższe i częstsze. Pijący staje się bardziej odizolowany, choć jego rodzina jest w pobliżu; miewa coraz to dłuższe ciągi, a przerwy pomiędzy piciem i trzeźwością są coraz krótsze, zwykle wymuszone okolicznościami.
Alkoholik po piciu dochodzi do siebie nawet kilka dni, a jeżeli pił dłużej – trudno mu wytrzeźwieć. To wtedy zdarza się, że pijący nałogowo tracą pracę, rodzina się rozpada czasem całkowicie. U niektórych występują też zaburzenia psychiczne lub śmierć z nadmiaru alkoholu.
Typy alkoholizmu
Możemy wyróżnić również różne typy alkoholizmu. Są to:
Typ pierwszy – nie jest to typ dziedziczny, czyli najczęściej taka osoba nie miała w rodzinie nikogo uzależnionego. Jest to typ uzależnienia osób dorosłych, czyli taki, który rozwija się w wieku dojrzałym – powyżej dwudziestego piątego roku życia. Osoby popadające w uzależnienie zgodnie z tym schematem to ludzie, którzy osiągają sukces zawodowy, w ich życiu nie ma żadnych trudnych doświadczeń, ani tragedii, a mimo to w pewnym momencie zaczynają pić. Pijący szybko stają się krytyczni wobec swojego picia, zdają sobie sprawę, że mają problem.
Typ drugi – to typ wczesnego uzależnienia, który rozpoczyna się już w wieku młodzieńczym. W tym przypadku często w rodzinie ktoś pił. U osób zakwalifikowanych do tego typu często przed pojawieniem się problemów z alkoholem występują zaburzenia osobowości. Osobom tym dużo trudniej jest wyjść uzależnienia, są mało krytyczne wobec swojej choroby, specjalistom trudniej jest je leczyć. Uzależnieni rzadko zdobywają dobre wykształcenie, ponieważ picie często im w tym przeszkadza, wykonują też mniej skomplikowane zawody, nie posiadają wysokiej pozycji społecznej, bo picie im to uniemożliwia, często wchodzą w konflikt z prawem. Osoba reprezentująca ten typ uzależnienia pije tak naprawdę przez całe życie.
Reakcje organizmu na alkohol
Reakcje organizmu związane ze wzrostem stężenia alkoholu we krwi to:
0,3-0,5 promila: upośledzenie koordynacji wzrokowo-ruchowej, nieznaczne zaburzenia równowagi, poprawa nastroju, osłabienie samokrytycyzmu;
0,5-0,7 promila: niezauważalne dla otoczenia osłabienie refleksu, wzmożona pobudliwość i gadatliwość, obniżona samokontrola oraz błędna ocena, własnych możliwości;
0,7-2,0 promile: zaburzenia równowagi, sprawności i koordynacji ruchowej, obniżony próg bólu, spadek sprawności intelektualnej, opóźnienie czasu reakcji, niekontrolowana agresja, pobudzenie seksualne, wzrost ciśnienia oraz przyspieszona praca serca;
2,0-3,0 promile: wyraźnie bełkotliwa mowa, znaczne spowolnienie ruchów i zaburzenia równowagi, wzmożona senność, upośledzona kontrola własnych zachowań;
3,0-4,0 promile: obniżenie ciśnienia krwi i ciepłoty ciała oraz głębokie zaburzenia świadomości;
powyżej 4,0 promili: śpiączka, zaburzenia czynności ośrodka naczynioruchowego i oddechowego, możliwość porażenia tych ośrodków przez alkohol.
Jak pomóc?
Jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby pomóc komuś cierpiącemu na uzależnienie: detoks, psychoterapia lub chodzenie na spotkania AA. Dogadanie się z osobą uzależnioną może być trudne, ponieważ nie potrafi ona wyrazić swoich uczuć, obaw i utrzymać swoich emocji pod kontrolą. Jeśli Ty lub ktoś, na kim Ci zależy, cierpi z powodu uzależnienia, skontaktuj się z negacjonistą alkoholowym i/lub szukaj pomocy od razu.
Jednym ze skutecznych sposobów leczenia alkoholizmu są również wszywki alkoholowe.
Tabletki Disulfiramu, wszczepiane podskórnie, są metabolizowane przez organizm po kilku miesiącach i wywierają wpływ przez kilka miesięcy. Jest to jeden z rodzajów farmakoterapii stosowanej jako wspomaganie w leczeniu uzależnienia od alkoholu.
- Poprzedni post: Sposoby Leczenia Choroby Alkoholowej
- Następny post: Wpływ Alkoholizmu Na Życie I Relacje W Rodzinie